“Kan
dementie worden behandeld?”
Dementie is onomkeerbaar en dus niet te genezen. Wel kan men, dankzij bepaalde medicatie die de aanwezigheid van een belangrijke signaalstof in de hersenen verhoogt, de klok in zekere zin een tijdlang stilzetten. In werkelijkheid loopt het ziekteproces in de hersenen verder, maar het samenspel van de zenuwcellen wordt zodanig gestimuleerd dat er gedurende maanden tot tegenwoordig wel ruim een jaar geen functieverlies te merken valt. Hierdoor kunnen symptomen van de ziekte uitgesteld worden en wordt de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeterd.
Er is een tweede soort geneesmiddelen die kan helpen bij gedragsproblemen, slapeloosheid, angst, depressie … Ze doen wel niets aan het verstandelijk functioneren, maar ze helpen overmatige agressiviteit te temperen, kunnen onrust en dwaalzucht wegnemen, helpen het dag- en nachtritme te herstellen … zodat het leven niet alleen voor de persoon met dementie, maar ook voor de samenwonenden veel leefbaarder wordt.
Sommige ziektes met symptomen die lijken op dementie zijn echter wel behandelbaar, zeker als de arts ze in een vroeg stadium ontdekt. Verschillende symptomen van dementie kunnen namelijk ook het gevolg zijn van allerlei lichamelijke problemen, zoals een verminderde hartwerking, stoornissen in de urinewegen, slechte voeding, afwijkingen van de schildklier, maar ook verkeerd geneesmiddelengebruik. Het gaat dan om acute verwardheid of delirium.[1]
Met de arts zal overlegd moeten worden welke medicijnen nuttig zijn.
Zeer belangrijk bij dementie is wellicht de psychosociale begeleiding van personen met dementie. Deze begeleiding probeert de overgebleven mogelijkheden van de persoon met dementie zoveel mogelijk te stimuleren: stimuleren van lichaamsbeweging, oefenen van verstandelijke vermogens, oog hebben voor uiterlijke verzorging, aanmoedigen van sociale contacten, overzichtelijk houden van de omgeving, zorgen voor een vaste tijdsindeling en regelmaat, aangepaste hulpmiddelen voorzien voor maaltijd en verzorging, …
Het is een opdracht om voortdurend te zoeken naar het juiste evenwicht tussen stimuleren en aanvaarden. Aanvaarden dat bepaalde vaardigheden niet meer lukken, aanvaarden dat de belevingswereld van personen met dementie anders is dan onze realiteit. Niet alleen psychosociale begeleiding is heel belangrijk. In het algemeen moet men bij personen met dementie blijven zoeken naar wegen tot contact en communicatie, zodat het dreigende isolement op afstand gehouden wordt.[2]
[1] Bron: brochure van ECD Vlaanderen: Basisinformatie over dementie, brochure, p. 17.
[2] Bron: www.omgaanmetdementie.be | webapplicatie expertisecentrum dementie Vlaanderen informatieblad het krijgt een naam – kan dementie behandeld worden | t 070 224 777 | [email protected]; http://www.omgaanmetdementie.be/pdf/3/kan_dementie_behandeld_worden.pdf
.
Dementie is onomkeerbaar en dus niet te genezen. Wel kan men, dankzij bepaalde medicatie die de aanwezigheid van een belangrijke signaalstof in de hersenen verhoogt, de klok in zekere zin een tijdlang stilzetten. In werkelijkheid loopt het ziekteproces in de hersenen verder, maar het samenspel van de zenuwcellen wordt zodanig gestimuleerd dat er gedurende maanden tot tegenwoordig wel ruim een jaar geen functieverlies te merken valt. Hierdoor kunnen symptomen van de ziekte uitgesteld worden en wordt de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeterd.
Er is een tweede soort geneesmiddelen die kan helpen bij gedragsproblemen, slapeloosheid, angst, depressie … Ze doen wel niets aan het verstandelijk functioneren, maar ze helpen overmatige agressiviteit te temperen, kunnen onrust en dwaalzucht wegnemen, helpen het dag- en nachtritme te herstellen … zodat het leven niet alleen voor de persoon met dementie, maar ook voor de samenwonenden veel leefbaarder wordt.
Sommige ziektes met symptomen die lijken op dementie zijn echter wel behandelbaar, zeker als de arts ze in een vroeg stadium ontdekt. Verschillende symptomen van dementie kunnen namelijk ook het gevolg zijn van allerlei lichamelijke problemen, zoals een verminderde hartwerking, stoornissen in de urinewegen, slechte voeding, afwijkingen van de schildklier, maar ook verkeerd geneesmiddelengebruik. Het gaat dan om acute verwardheid of delirium.[1]
Met de arts zal overlegd moeten worden welke medicijnen nuttig zijn.
Zeer belangrijk bij dementie is wellicht de psychosociale begeleiding van personen met dementie. Deze begeleiding probeert de overgebleven mogelijkheden van de persoon met dementie zoveel mogelijk te stimuleren: stimuleren van lichaamsbeweging, oefenen van verstandelijke vermogens, oog hebben voor uiterlijke verzorging, aanmoedigen van sociale contacten, overzichtelijk houden van de omgeving, zorgen voor een vaste tijdsindeling en regelmaat, aangepaste hulpmiddelen voorzien voor maaltijd en verzorging, …
Het is een opdracht om voortdurend te zoeken naar het juiste evenwicht tussen stimuleren en aanvaarden. Aanvaarden dat bepaalde vaardigheden niet meer lukken, aanvaarden dat de belevingswereld van personen met dementie anders is dan onze realiteit. Niet alleen psychosociale begeleiding is heel belangrijk. In het algemeen moet men bij personen met dementie blijven zoeken naar wegen tot contact en communicatie, zodat het dreigende isolement op afstand gehouden wordt.[2]
[1] Bron: brochure van ECD Vlaanderen: Basisinformatie over dementie, brochure, p. 17.
[2] Bron: www.omgaanmetdementie.be | webapplicatie expertisecentrum dementie Vlaanderen informatieblad het krijgt een naam – kan dementie behandeld worden | t 070 224 777 | [email protected]; http://www.omgaanmetdementie.be/pdf/3/kan_dementie_behandeld_worden.pdf
.
