Een dankbaar
ritueel: het wassen. Er komen mogelijk problemen met de lichaamshygiëne, al
was het maar omdat de persoon met dementie niet meer weet waarvoor een washandje,
zeep enz. bestemd zijn en omdat de vaardigheid verloren gaat om al die
handelingen naar behoren uit te voeren. Je zult dus moeten helpen. (Denk aan de
veiligheidsaspecten!). Ondanks het feit dat hij/zij het zelf niet meer kan mag je er om te beginnen al van uitgaan dat
jouw hulp ongewenst is. Gewassen worden heeft iets van een aanval op de
privacy, zeker als het door naaste verwanten gebeurt. Niets is immers
menselijker dan een zekere gêne om naakt gezien te worden. Misschien ziet de
persoon met dementie zichzelf nog als jong en sterk, wat hulp absoluut
overbodig maakt. Soms ontstaat er gewoon paniek bij het zien van zoveel
water...
Kortom, een zekere weerstand is er gauw en die moet je zien weg te krijgen. Je laat de persoon met dementie bijvoorbeeld bepaalde onderdelen zelf uitvoeren, zoals "onderaan" wassen.
Je kunt ook jezelf mee wassen, zodat je allebei op hetzelfde - letterlijk naakte - niveau staat. Je kunt een wederkerigheid inbouwen en de persoon met dementie ook iets eenvoudigs bij jou laten verrichten, zoals een kleinigheid wassen. Als er ondanks dat alles nog een onderdeel geweigerd wordt, dan dring je niet aan. Je slaat het over en probeert er later op terug te komen. Vermijd conflicten en maak er vooral een mooi moment van. Zorg dat het wassen zelf nooit hard of brutaal overkomt, maar integendeel meer wegheeft van tedere aanraking, een streling;je houdt één hand op het lichaam, zodat het contact niet onderbroken wordt en je geeft altijd ongeveer dezelfde druk. Je werkt zoveel mogelijk symmetrisch, d.w.z. van beide wangen naar beide schouders naar beide heupen enz. en je doet het allemaal een beetje ritmisch.
Al die dingen doe je best steeds weer in dezelfde volgorde, zodat ze een vast ritueel worden.
Het wassen is overigens niet zomaar een vast, maar ook een dankbaar ritueel. De beleving van nabijheid of intimiteit is er misschien wel op haar sterkst. Als het een beetje mee wil zitten, zal zowel jij als jouw dierbare persoon met dementie er zich ontzettend goed bij voelen.
meer info : wassen en baden Terug naar menu
Kortom, een zekere weerstand is er gauw en die moet je zien weg te krijgen. Je laat de persoon met dementie bijvoorbeeld bepaalde onderdelen zelf uitvoeren, zoals "onderaan" wassen.
Je kunt ook jezelf mee wassen, zodat je allebei op hetzelfde - letterlijk naakte - niveau staat. Je kunt een wederkerigheid inbouwen en de persoon met dementie ook iets eenvoudigs bij jou laten verrichten, zoals een kleinigheid wassen. Als er ondanks dat alles nog een onderdeel geweigerd wordt, dan dring je niet aan. Je slaat het over en probeert er later op terug te komen. Vermijd conflicten en maak er vooral een mooi moment van. Zorg dat het wassen zelf nooit hard of brutaal overkomt, maar integendeel meer wegheeft van tedere aanraking, een streling;je houdt één hand op het lichaam, zodat het contact niet onderbroken wordt en je geeft altijd ongeveer dezelfde druk. Je werkt zoveel mogelijk symmetrisch, d.w.z. van beide wangen naar beide schouders naar beide heupen enz. en je doet het allemaal een beetje ritmisch.
Al die dingen doe je best steeds weer in dezelfde volgorde, zodat ze een vast ritueel worden.
Het wassen is overigens niet zomaar een vast, maar ook een dankbaar ritueel. De beleving van nabijheid of intimiteit is er misschien wel op haar sterkst. Als het een beetje mee wil zitten, zal zowel jij als jouw dierbare persoon met dementie er zich ontzettend goed bij voelen.
meer info : wassen en baden Terug naar menu
