Omgaan met beginnende
dementie
Zoals eerder gezegd zijn er tot op heden slechts geneesmiddelen die het verloop van de ziekte kunnen vertragen. Daarnaast zijn er andere mogelijkheden om de persoon met dementie en zijn naaste omgeving te helpen omgaan met de ziekte. (Behandeling dementie = 10 % medicatie en 90% belevingsgerichte aanpak).Vooral de strijd om zelfwaarde verdient alle steun want indien men de persoon met dementie vernederingen bespaart dan wordt het leven minder krampachtig, rustiger, harmonischer.
Tenslotte moet je vooruit blikken naar de toekomst, in het belang van de persoon met dementie en in je eigen belang want in deze periode is er nog inzicht en logisch denken. Dat moet je benutten om afspraken te maken voor de toekomst. Afspraken over wie wat op zich zal nemen.
Kortom, familiaal overleg is in deze periode min of meer een “must” want voorkomt spanningen in de familie. Klassieke twistpunten zijn: ongelijke verdeling van de last en de kosten. Het is daarom van het grootste belang dat de familie bij elkaar komt en duidelijke afspraken maakt.
Tenslotte: mag je aan een persoon met dementie vertellen waar hij of zij aan toe is?
Het antwoord steunt op deze twee regels:
1. Als persoon met dementie heeft men het recht om dat te weten.
2. Als persoon met dementie heeft men ook het recht om dat niet te weten.
Welnu, die twee ogenschijnlijk tegenstrijdige principes vallen best met elkaar te verzoenen. Je geeft een eerlijk antwoord op iedere vraag die gesteld wordt, maar je geeft helemaal geen antwoord op vragen die niet gesteld worden. Bijvoorbeeld: als er gevraagd wordt “ben ik dement aan het worden?”, antwoord je dat er inderdaad sprake is van beginnende dementie, maar vertel je er (nog) niet bij waar dit over een paar jaren naartoe zal gaan. Zo hoort de persoon met dementie niet méér dan wat hij of zij op dat ogenblik wenst te horen.
Omwille van diezelfde eerlijkheid doe je best geen beloften die je wellicht toch niet kunt houden. Zeg bijvoorbeeld liever niet dat je hem of haar nooit in een tehuis zult laten onderbrengen.
meer info : omgaan met beginnende dementie Terug naar menu
Zoals eerder gezegd zijn er tot op heden slechts geneesmiddelen die het verloop van de ziekte kunnen vertragen. Daarnaast zijn er andere mogelijkheden om de persoon met dementie en zijn naaste omgeving te helpen omgaan met de ziekte. (Behandeling dementie = 10 % medicatie en 90% belevingsgerichte aanpak).Vooral de strijd om zelfwaarde verdient alle steun want indien men de persoon met dementie vernederingen bespaart dan wordt het leven minder krampachtig, rustiger, harmonischer.
Tenslotte moet je vooruit blikken naar de toekomst, in het belang van de persoon met dementie en in je eigen belang want in deze periode is er nog inzicht en logisch denken. Dat moet je benutten om afspraken te maken voor de toekomst. Afspraken over wie wat op zich zal nemen.
Kortom, familiaal overleg is in deze periode min of meer een “must” want voorkomt spanningen in de familie. Klassieke twistpunten zijn: ongelijke verdeling van de last en de kosten. Het is daarom van het grootste belang dat de familie bij elkaar komt en duidelijke afspraken maakt.
Tenslotte: mag je aan een persoon met dementie vertellen waar hij of zij aan toe is?
Het antwoord steunt op deze twee regels:
1. Als persoon met dementie heeft men het recht om dat te weten.
2. Als persoon met dementie heeft men ook het recht om dat niet te weten.
Welnu, die twee ogenschijnlijk tegenstrijdige principes vallen best met elkaar te verzoenen. Je geeft een eerlijk antwoord op iedere vraag die gesteld wordt, maar je geeft helemaal geen antwoord op vragen die niet gesteld worden. Bijvoorbeeld: als er gevraagd wordt “ben ik dement aan het worden?”, antwoord je dat er inderdaad sprake is van beginnende dementie, maar vertel je er (nog) niet bij waar dit over een paar jaren naartoe zal gaan. Zo hoort de persoon met dementie niet méér dan wat hij of zij op dat ogenblik wenst te horen.
Omwille van diezelfde eerlijkheid doe je best geen beloften die je wellicht toch niet kunt houden. Zeg bijvoorbeeld liever niet dat je hem of haar nooit in een tehuis zult laten onderbrengen.
meer info : omgaan met beginnende dementie Terug naar menu
